چند روز پیش (27 فوریه) تو یه برنامه به اسم روزی برای پرستاران تازه فارغ التحصیل شده شرکت کردم. در واقع یه "ورکشاپ " یا همون کارگاه خودمون بود. دو تا از سخنرانا فوق العاده بودن.

دکترجودی بویچاک (Judy Boychuk Duchscher, Rn, BScN, PhD) اولین سخنران بود، که انسانی فوق العاده پر انرژی، فعال و پویاست. جودی کارجالبی رو از سال 2004 شروع کرده. ایشون پایان نامه تحصیلی اش رو به تازه فارغ التحصیلان در رشته پرستاری اختصاص داده و یه ان.جی.او بنام پرستاری در آینده (Nursing the Future) تأسیس کرده. تمرکزو هدف اصلی این ان.جی.او کمک به پرستاران تازه فارغ التحصیل شده برای گذار از مرحله دانشجویی به اشتغال می باشد. جودی پدیده گذار از دانشجو بودن به پرستار بودن را به سه مرحله تقسیم کرده که هر کدام از این مراحل خود پنج زیر مجموعه داره. مرحله گذار که در واقع 12 ماه اولیه بعد از فارغ التحصیلی، یا همون یک سال اولیه آغاز به کار است، به سیری از رشد و نمو فرد چه از نظر شخصی و چه از نظرحرفه ای تعریف شده است. در تعریف جودی کل این سیر پروسه ای ست که شامل پیش بینی کردن، یادگیری، اجرا، سرپوش نهادن روی حس های درونی و مخفی کردن حالات درونی ایجاد شده، تعدیل و تنظیم کردن، سؤال پرسیدن، آشکار و روشن کردن، جدا کردن، دوباره کشف کردن و پی بردن، جستجو و مطالعه کردن، و نهایتن مشارکت است.

شیوه کار این ان.جی. او به این شکله که در هر استان ده نفر رو به عنوان لیدر انتخاب می کنه . این افراد باید نقش پل ارتباطی میان فارغ التحصیلان جدید پرستاری و ان.جی. او رو داشته باشن. از میان این ده نفر یک نفر بعنوان مسئول گروه برگزیده می شه که باید سخنگوی گروه و در ارتباط با گروههای استانهای دیگه باشه. تمام افراد ان. جی. او داوطلبانه کار می کنن و مرتب از طریق ایمیل، تله کنفرانس و تلفن با همدیگه در ارتباطن و تبادل اطلاعات می کنن و هر چند ماه یکبار در یکی از ایالتها کنفرانس برگزار می کنن.

به نظرم حرکت جالبی اومد، شک ندارم که اکثر ماها بعد از فارغ التحصیلی و در شروع کار سر در گمی، اضطراب، ندانم چه کنم، و ... رو تجربه کرده ایم و چقدر دلگرم کننده می تونه باشه وقتی بفهمی که این تنها تو نیستی که این پروسه رو داری طی می کنی و هستن افرادی برای همراهی کردن و حمایتت. من فکر می کنم دونستن این قضیه که دیگران آگاهن به وضعیتی که تو داری و دورانی که داری طی می کنی در ذات خود، به تنهایی آرامش بخشه و این آرامش تقویت می شه وقتی که مطمئنی، هستن کسانی که همراهیت کنن زمانی که کمک لازم داشته باشی.

سخنران دوم استفانی استیپلس (Stephanie Staples) بود که محور اصلی بحثش پیرامون راههایی برای مراقبت از خود، جسمن و روانن، بعنوان یک پرستار بود. استفانی بعد از اشاره ای به خاطراتش از شبی در بیهوشی / خوابیدن در زیرزمین خونه بدلیل دمای بالای هوا بدنبال یک شیفت طولانی و خسته کننده، بیداری نیمه شب بچه هاش، سر در آوردن همسایه جدید بلژیکی با تمام اعضاء خونواده و دو سگشون در خونش برای سه ساعت، بیدار شدن توسط همسرش که از سر کار برگشته بود و نهایتن تلاش برای تهیه گواهی پزشکی جهت ارائه به همسایه بلژیکی برای اینکه ثابت کنه که بدترین مادر دنیا نیست، لیستی از راههایی برای مراقبت از خود به شکل زیر ارائه داد.

خودت رو حفظ کن/ نجات بده، تغییرایجاد کن و مداومن بدنبال توسعه و پیشرفت شخصی و حرفه ای باش.

برای نیل به این اهداف باید موارد زیر رو بعنوان اولویتهایی در زندگی در نظر داشته باشی:

تغذیه، خواب، و تحرک جسمی مناسب
تلاش پیگیر برای انجام کارها به بهترین نحو ممکن
درخواست کمک وقتی نیازهست
ایجاد اشتیاق در خود برای تفریح/ سرگرمی مورد علاقه
دیدن فرصتهای جدید
زندگی کردن و کار کردن به شکل کامل و درست
نه گفتن
جابجا کردن/ تغییردادن زوایای دید
اقدام کردن/ حرکت کردن